Η Οικογένεια είναι η πρώτη Συναισθηματική Ρίζα
Της Αντιγόνης Συμεωνίδου
Ηγονεϊκότητα είναι μια μεταβατική περίοδος, είναι μια περίοδος που μεταμορφώνει δύο ανθρώπους σε γονείς μέσα από αλλαγή και δημιουργεί ένα καινούργιο συναισθηματικό πλαίσιο. Η ύπαρξη μας εξελίσσεται σε Συναισθηματικά Περιβάλλοντα με πρώτο συναισθηματικό περιβάλλον το ενδομήτριο, με το πρώτο χειροπιαστό μας βήμα ετοιμότητας που είναι ο τοκετός, με την πρώτη μας πραγματική κ συναισθηματική επαφή που είναι η αγκαλιά της μητέρας μας στα πρώτα δευτερόλεπτα της ζωής μας κ όλα αυτά τα τόσο σημαντικά περιβάλλοντα δημιουργούν την πρώτη αίσθηση της οικογένειας. Πλαισιώνονται από ανθρώπινες μορφές και δημιουργούν καινούργιους ρόλους. Η επίτοκος γίνεται μητέρα, ο σύντροφος γίνεται πατέρας και ο καινούργιος μικρός άνθρωπος μεταμορφώνει τη Δυάδα σε Τριάδα.
Η ανάδυση των καινούργιων ρόλων είναι αυτή η μεταβατική περίοδος που αλλάζει τις ισορροπίες, για να γεννηθεί η οικογένεια. Μια οικογένεια που χρειάζεται να πλαισιώνει δεσμούς αγάπης και να ορίζεται από την αποδοχή ότι η εύρεση ισορροπιών δεν ανήκει αποκλειστικά στην νέα μητέρα. Οι σύντροφοι είναι οι μορφές που αγκαλιάζουν και συναισθάνονται την αλλαγή στην ψυχοσύνθεση της συντρόφου τους. Μια ψυχοσύνθεση που είναι δυνατή αλλά και ευάλωτη, γεμάτη καινούργια και καταλυτικά συναισθήματα και πιο πολύ μια ψυχοσύνθεση που πολλές φορές κάνει την νέα μητέρα να νιώθει ότι έχει χαθεί σε όλες αυτές τις αλλαγές. Πάντα όταν χάνεσαι χρειάζεσαι έναν άνθρωπο δίπλα σου για να νιώσεις έστω και μια στιγμή ότι δεν είσαι μόνη σου. Ειδικά όταν έχεις ένα νεογέννητο που νιώθεις ότι θέλεις να το φροντίσεις.
Κι εκεί έρχεται μπροστά μας μια από τις μεγαλύτερες ανάγκες μας, η Εμπιστοσύνη. Κάθε νέα μητέρα αντλεί την πολυπόθητη εμπιστοσύνη στον νέο της ρόλο από τον σύντροφο που στηρίζει την νέα μητέρα να τον βιώσει. Κι έτσι ανθίζει κ η πατρότητα και ανοίγει το έδαφος για την δημιουργία της οικογένειας.
Κι αν βάζαμε λόγια στην ψυχή του καινούργιου ανθρώπου που καλωσορίζεται από τους γονείς του, αυτά θα έλεγε:
“Ξεκίνησα να υπάρχω μέσα από την ύπαρξη σου και του μπαμπά. Εξελίχθηκα μέσα στην ψυχή σου και στο σώμα σου. Εσύ μαμά, από μια γίνεσαι δύο και εγώ από δύο ετοιμάζομαι να γίνω ένας. Ένας άνθρωπος με ανάγκες, ένα πλάσμα που έχει ήδη Νιώσει συναισθανόμενος εσένα. Το ταξίδι μου, βιώνεται μέσα από το δικό σου συναισθηματικό πλαίσιο Ξέρεις τι είναι το Συναισθηματικό Πλαίσιο, μαμά? Είναι ένα τόσο σημαντικό πλέγμα συναισθημάτων που εσύ βιώνεις για εμένα και εγώ είμαι αυτό το μικρό πλάσμα που μεγαλώνει μέσα από τα συναισθήματα σου. Είναι οι μυρωδιές που σε ταξιδεύουν σε αναμνήσεις και μέσα από τις αναμνήσεις εγώ σε γνωρίζω καλύτερα, είναι τα χρώματα που βλέπεις και μέσα από την χαρά που σου δημιουργούν εγώ χαίρομαι γιατί χαίρεσαι. Είναι οι προσδοκίες που έχεις για την μέρα που θα γεννηθώ και θα με γνωρίσεις και εγώ ετοιμάζομαι να γεννηθώ για να σε γνωρίσω. Είναι όλα αυτά μαμά που αν και τα ζω ως έμβρυο δεν σημαίνει ότι η ψυχή μου δεν υπάρχει, ότι η ψυχή μου δεν έχει λόγο.
Και αφού γεννηθώ? Μην ξεχνάς ότι εναρμονιστήκαμε στην δική σου εμπειρία να γεννηθείς μέσα από εμένα ως μαμά και στην δική μου εμπειρία να ταξιδέψω από την πρώτο μου συναισθηματικό πλαίσιο σε ένα καινούργιο πλαίσιο : εμένα αφού γεννήθηκα. Αλλά να θυμάσαι ότι κοινό σημείο αναφοράς ανάμεσα στην ζωή μου μέσα στην μήτρα και στην ζωή μου μέσα στην ύπαρξη μου, είσαι εσύ. Χρειάζομαι την συνέχεια του συναισθηματικού δεσμού και την εξέλιξη του. Συνυπάρχω ως νεογέννητο με την ανάγκη μου να συνεχίζω να βιώνω τον δεσμό μας. Συνυπάρχω με την εξέλιξη των συναισθημάτων μου μέσα από την ρίζα της πρώτης εμπειρίας της αγάπης. Αλλά χρειάζομαι γερή ρίζα : ρίζα που να αντέχει, ρίζα που ποτίζεται. Ρίζα που βιώνεται μέσα από την άμεση ανταπόκριση σου στις ψυχοσυναισθηματικές μου ανάγκες. Όταν εσύ ανταποκρίνεσαι και δεν με αφήνεις μόνο μου να βιώνω μοναξιά, σύγχυση και ματαίωση, εγώ ανακαλύπτω την έννοια του κόσμου μέσα από ασφάλεια και προστασία. Την έννοια του κόσμου? Ναι γιατί εσύ είσαι ο καθρέφτης μου, ο καθρέφτης που μέσα του αντανακλάται το φως ή το σκοτάδι, η αγάπη ή ο φόβος, η μοναξιά ή η σύνδεση, η ασφάλεια ή το άγχος. Μην με αναγκάζεις να δημιουργήσω αμυντικούς μηχανισμούς βοήθησε με να βιώσω την μετάβαση μου στο καινούργιο μου περιβάλλον με Δεσμό που θεριεύει για να μην κλονίζομαι. Η ρίζα ορίζει το δέντρο, η ρίζα κρατάει την εξέλιξη του δέντρου, η ρίζα αποφασίζει αν το δέντρο θα φτάσει τον ουρανό, η ρίζα αποφασίζει αν το δέντρο θα υπάρχει σε όλες τις κακοκαιρίες. Δώσε μου γερή ρίζα για να αντέχω, να υπάρχω, να συνυπάρχω και να Ζω”
Γιατί η οικογένεια εκφράζει Αγάπη.
Αγάπη που υπάρχει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που μεταμορφώνονται σε γονείς, αγάπη που καλωσορίζει τον ερχομό του πρώτου παιδιού, αγάπη που δημιουργεί την μητρότητα, αγάπη που πυροδοτεί την πατρότητα, αγάπη που πλαισιώνει τα καινούργια συναισθήματα που ανθίζουν.
Για τον μικρό καινούργιο άνθρωπο το έρχεται στην αγκαλιά δύο ανθρώπων το συναίσθημα δημιουργεί το πρώτο περιβάλλον που υπάρχει, ζει και αναγνωρίζει την ύπαρξη του. Η αγάπη είναι πρώτα μια βιωματική διαδικασία και μετά γνωστική. Υπάρχει στο βλέμμα του γονιού, στο χρώμα της φωνής του, στην αγκαλιά του, στα λόγια του που λένε μόνο την αλήθεια. Το βλέμμα μπορεί να αγκαλιάσει την στιγμή, η φωνή μπορεί να ανακουφίσει και να καθησυχάσει, η αγκαλιά προστατεύει, η αλήθεια δυναμώνει. Έτσι δημιουργείται η αίσθηση Προστασίας που μεταμορφώνεται σε Ασφάλεια και βιώνεται ως Αγάπη. Νιώθοντας την εξέλιξη του μέσα από την συνύπαρξη με τους γονείς του, το παιδί συνυπάρχει με τον εαυτό του.
Να “ακούτε” τα συναισθήματα πίσω από τις λέξεις τους για να μπορούν στην πορεία της ζωής τους, να ακούν τα δικά τους συναισθήματα αλλά και των εκλεκτών της ψυχής τους για να δημιουργούν και να χτίζουν ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις. Έτσι βάζετε τον σπόρο που τα προστατεύει από μοναξιά. Να βλέπετε πίσω από τις συμπεριφορές τους χωρίς να εστιάζεστε σε μια – για εσάς και μόνο- ανεπιθύμητη συμπεριφορά.Έτσι καλλιεργείτε στις ψυχές τους την εν-συναίσθηση. Η εν-συναίσθηση είναι η βάση της συναισθηματικής νοημοσύνης. Είναι η ικανότητα να Νιώθουμε ότι νιώθει ο συν-άνθρωπος μας και αυτή η ψυχική αλληλεπίδραση βάζει την βάση για δημιουργία σχέσεων που βασίζονται στην ψυχική και συναισθηματική επικοινωνία.
Γιατί η γέννηση της αγάπης μέσα στην οικογένεια, δημιουργεί Ανθρώπους και οι άνθρωποι δημιουργούν Κοινωνίες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου