Πως μια εθελοντικη εργασια γινεται κοινωνικο πειραμα

Με ολη την καλη διαθεση και  με προσωπικο κοστος καθαριζουμε  εδω και καποιο χρονικο διαστημα τον απεναντι  αυλειο χωρο του σιδηροδρομικου μας σταθμου κατανοωντας το μεγεθος του δημου μας και τα λιγοστα εργατικα χερια που διαθετει για παρομοιες εργασιες.

Ο χωρος ανηκει στον Ο.Σ.Ε. ομως απο την στιγμη που δεν υπαρχει εργατικο δυναμικο της υπηρεσιας καποιος πρεπει να μεριμνησει για την αισθητικη του.

Σκοπος μας ειναι να φαινεται κατι ομορφο στον επισκεπτη,τον ταξιδιωτη και τον μονιμο κατοικο του χωριου μας,και μονο.

Αυτη η κινηση  ομως προκαλει διαφορες αντιδρασεις....
Αλλοι αδιαφορουν,αλλοι χλευαζουν,αλλοι ειρωνευονται και καποιοι επαινουν.

Καθενας το βλεπει απο την μερια του οπως τον βολευει,κυριως μικροπολιτικα θα ελεγα.

Σε δυσκολους καιρους, καλο θα ηταν ο καθενας μας στο μετρο του δυνατου  να καθαριζει και να περιποιειται οτι χωρο δημοσιο του αναλογει για το καλο του χωριου μας και χωρις προκαταληψεις